CUT NC {ตอน 14} #วันสำคัญ
CUT NC {ตอน 14}
#วันสำคัญ
"อะ..อือ.."
สิ้นคำตอบรับไม่รอช้า มือใหญ่จัดการอุ้มคนตัวเล็กตรงหน้าให้ลอยหวือขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ปากหยักยังคงไร้จูบซุกไซร้ไปทั่วผิวนุ่มจนเกิดเสียงดังจ้าบจ้วง ทันทีที่แผ่นหลังเล็กสัมผัสพื้นเตียง ใบหน้าคนใต้ร่างก็ขึ้นสีเด่นชัดออกมาให้เห็น กางเกงนอนตัวใหญ่ของมาร์คถูกเจ้าตัวจัดการถอดเอง ก่อนจะเผยให้เห็นส่วนสืบทายาทตั้งตระหง่าชี้เข้าหาคนตัวเล็ก แบมแบมทดถอยหลังหนี เพราะทันทีที่ได้เห็นส่วนนั้นชัดเจนเต็มลูกตา ก็เริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาทันที
"กลัวหรอ"
มาร์คเอ่ยถามพร้อมทิ้งตัวคร่อมคนตัวเล็กไว้ ส่วนที่ใหญ่คับแน่นเคลื่อนตัวลงหาผู้เป็นเจ้าของสถานที่สำรวจ แบมแบมมองหน้าอีกคนบนร่างอย่างนึกกังวล ไม่รู้เพราะอะไรทำให้รู้สึกใจหวิวๆขึ้นมา ทั้งที่ทำมาแล้วก็ตั้งหลายครั้งแต่ความรู้สึกครั้งนี้มันแปลกๆ
"อะ..อือ.."
คนตัวเล็กตอบรับเสียงแผ่ว คำตอบนั้นเล่นเอาใจคนอารมณ์พุ่งทยานต้องวกกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ฟันกระต่ายซี่สวยที่ขบเข้ากับริมฝีปากล่าง ทำให้คนแก่อย่างมาร์คกลัวนักว่ามันจะช้ำเอา หากคนตัวเล็กยังไม่อยากจะทำรอบนี้เขาก็จะไม่บังคับเพื่อเป็นการไถ่โทษที่หน้ามืดตามัวไปเมื่อครู่ก่อน คนบนร่างที่คร่อมอยู่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้น มือใหญ่เลื่อนมาลูบหัวคนขี้กังวลใจให้หายกังวลก่อนจะเอื้อนเอ่ยประโยคให้คนตัวเล็กใต้ร่างฟัง...
"นอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งต้องเตรียมตัวอีกนะ"
หน้าผากมนต์ถูกคนเป็นสามีประทัยรอยจูบลง ก่อนมาร์คจะเอ่ยเตือนสติให้คนตัวเล็กนึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้ต้องเตรียมตัวสู่พิธีการสำคัญในชีวิต หากแต่ไม่ใช่กับคนที่รักตรงหน้า ที่ว่างข้างคนตัวเล็กถูกคนที่เคยคร่อมจับจอง มาร์คทิ้งแผ่นหลังกว้างลงข้างแบมแบม ก่อนจะปิดเปลือกตาลงนิ่ง พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะสามารถเรียกแบมแบมได้เต็มปากว่าภรรยา หากแต่ถัดจากพรุ่งนี้ไป...ทุกอย่าง...จะเป็นอย่างไรกัน...นึกไม่ออกเสียจริงๆ...
แต่ยังไม่ทันจะได้คิดไปไกลนัก สัมผัสอ่อนนุ่มก็สร้างความอุ่นชื้นที่ริมฝีปากหยักอีกครั้ง ครันลืมตาขึ้นมองก็ได้สบเข้ากับตากลมเล็กของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียเด็ก ปากอิ่มของแบมแบมกำลังขบเม้มเข้ากับลิ้นอุ่นชื้นของคนตัวสูง ก่อนจะผละออกและพูดประโยคที่มาร์คต้วนไม่คิดว่าจะได้ยินออกมา...
"ผมเป็นของคุณแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดที่มีมอบให้คุณคนเดียว...แบมแบมเป็นของคุณมาร์ค..และจะเป็นตลอดไป..."
คนตัวเล็กย้ายตัวผอมบางจากที่เคยนอนข้างๆ กับลุกขึ้นคร่อมคาบกลางลำตัวคนเป็นสามี มือเล็กทั้งสองข้างจัดแจงถอดสิ่งบดบังร่างกายท่อนล่างให้เปลือยเปล่าตามอีกคน ก่อนจะหันมาสบตาอีกคนแน่น...
"...ผมไม่เคยเป็นของใคร นอกจากคุณคนเดียว และมันก็จะเป็นเช่นนั้น...เชื่อใจผมนะ..."
หน้าผากเล็กก้มต่ำให้ชนเขากับหน้สผากกว้างของคนใต้ร่าง มาร์คยกยิ้มพอใจอย่างไม่รู้ตัวจากคำพูดคำจาที่ดูเหมือนจะเอาอกเอาใจเขาเสียเหลือเกินไหนจะการกระทำที่ดูน่ารักถนัดตาของคนตัวเล็ก ทำให้อดไม่ได้ที่จะกดจูบซ้ำที่ปากคนบนร่าง มือใหญ่เริ่มเคลื่อนตัวบีบครั้นตามแนวราบของสะโพกมนต์ที่ดูจะเริ่มมีเนื้อหนังขึ้นมาอยู่บ้าง ส่วนสืบทายาทจากที่เคยตื่นตัวในคราแรก พออีกคนเปิดทางเชื้อเชิญมันก็ยิ่งจะดันทุรังเข้าไปสำรวจให้ได้เสียตอนนี้ รสจูบที่ร้อนแรงขึ้นของคนชักนำอารมณ์อย่างมาร์ค ทำเอาโดนชักชวนเองไปตามไม่ทัน ลิ้นหนาดูดดึงลิ้นเล็กของแบมแบมปานจะกลืนกิน คราบน้ำลายไหลย้อยตรงมุมปากและการหอบหายใจเหนื่อยอ่อนยามถอนจูบ เพิ่มความเซ็กซี่ให้คนตัวเล็กขึ้นไปเสียถนัดตา
"...จะทำแล้วนะ...ที่รัก..."
"อะ...อือ..."
หัวเล็กของคนบนร่างที่เพิ่งจะหายหอบพยักขึ้นลงแทนคำตอบ ทันทีที่ได้รับคำเชื้อเชิญมาร์คไม่รอช้าอีกต่อไป เค้าดึงรั้งร่างเล็กเข้ารับสัมผัสจากรสจูบที่ร้อนแรงอีกครั้ง ก้นงอนของคนตัวเล็กบนร่างถูกมือใหญ่เคลื่อนมาบีบคลึงจนเกิดรอยแดงอย่างรวดเร็ว ความเผ็ดร้อนของพริกบวกกับความหวานของน้ำผึ้งยังไม่เท่ากับความร้อนแรงปนหวานหยดย้อยกับบทบรรเลงรักครั้งนี้ แบมแบมสมยอมทุกทางแล้ว ไม่ขัดขืนสักนิด ทั้งหมดที่กำบังทำแบมแบมรู้ตัวและเพราะการร่วมรักครั้งนี้เป็นไปด้วยความเต็มใจจากคนทั้งสอง ทำให้มาร์คไม่เกรงใจคนตัวเล็กที่จะยัดใส่ตัวตนเข้ามาเต็มรัก...
"อ้ะ!..อะ..อือ!..อ๊ะ!.."
เสียงครางเล็กครางออกมาทันทีที่ถูกส่วนใหญ่โตเข้ามาสำรวจภายในช่องทางรักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้งที่เขาอยู่ข้างบนแล้วแท้ๆเลย ทำไมคุณมาร์คถึงชำนาญนักจะทำท่าอย่างนี้ก็ได้หรอกหรอ...
มัวแต่คิดให้ใบหน้าร้อนผ่าวกับการกระทำที่คนใต้ร่างมอบให้ แบมแบมยังไม่ทันสังเกตเสียด้วยซ้ำว่าตอนนี้คนตัวหนาไม่ได้ช่วยหรือชักจูงนำทางให้เหมือนคราวที่ร่วมรักกันครั้งก่อน
"อ้ะ!...อือ!...ยะ..หยุดทำไม.."
ก่อนจะครางสุดเสียงและไม่เห็นทีท่าที่จะทำต่อ แบมแบมเอ่ยถ้วงขึ้นถามเมื่อจู่ๆก่อนจะได้สุขสม อารมณ์ก็ต้องหยุดค้างชะงักอีกครั้ง คนใต้ร่างที่ไม่ทำต่อและไม่ถอดถอนแก่นกายออกยังคงตีหน้ามึนจ้องมองอีกคนอย่างมีเลสนัย ก่อนมือใหญ่จะดันอกเล็กให้ขึ้นนั่งตัวตรงบนร่างที่ส่วนกลางยังเชื่อมติดกัน จุกนมสีสวยถูกนิ้วมือที่เคยปาดคราบน้ำตาออกให้บีบนวดคลึงเบาๆให้คนตัวเล็กไม่อารมณ์เสีย ก่อนจะเอ่ยประโยคนุ่มหูให้แบมแบมฟัง...
"...หัดดูหน่อย...ที่รัก..."
นิ้วโป้งใหญ่บีบจุกนมเล็กแรงๆหนึ่งทีเพื่อย้ำเตือนกับพูดที่เอ่ยไปเมื่อครู ทันที่ได้ยินตากลมโตก็เบิกกว้างขึ้นกว่าเก่า แบมมองหน้าผู้พูดด้วยสายตาหงุนงง ตะให้เขาหัดทำอย่างนั้นหรอ...แบมแบมทำไม่ได้...
"...ค่อยๆโยกเบาๆ..."
จังหวะบีบคลึงแก้มก้นเนียนเป็นสัญญาณเตือนให้แบมแบมทำตาม ร่างเล็กจากในคราแรกที่กังวลหน่อยๆ บัดนี้แบมแบมกำลังทำตามที่มาร์คบอกอย่างว่าง่าย สะโพกเล็กโยกไปมาตามจังหวะที่ได้จากสัมผัสที่ก้นงอน ส่วนของร่างกายที่เชื่อมต่อกันของมาร์คกำลังขยายใหญ่จากจังหวะการโยกที่เร็วขึ้นของคนตัวเล็กบนร่าง แรงของเด็กน้อยโยกไปมาอย่างรวดเร็วทำเอาคนแก่อย่างมาร์คเหงื่อตกและอดไม่ได้ที่จะครางเสียงทุ้มเช่นกัน
"อะ..อืม!..แบมแบม!..อ่า!.."
หยาดน้ำรักที่มากมายมหาศาลหลั่งเขาไปในตัวของคนบนร่าง แบมแบมเริ่มหอบจากการโยกจังหวะให้มาร์คได้ปลดปล่อยออกมาทั้งเจ้าตัวเองก็ปลดปล่อยมันออกมาเสียตั้งหลายรอบแล้ว เสียงเตียงดังกระทบกำแพงจากการร่วมรักที่รุนแรงของคนทั้งคู่เป็นสิ่งย้ำเตือนว่าเด็กน้อยของมาร์คต้วนแรงดีขนาดไหน
"อะ..อื้อ! อึก! อืออ!"
แบมแบมครางไม่ได้สัพเมื่อคนใต้ร่างพลิกกลับขึ้นมาอยู่ข้างบนอย่างที่สมควรจะเป็น แผ่นหลังเล็กสัมผัสเข้าพื้นเตียงอีกครั้ง แขนเล็กยกขึ้นโอบรัดลำคอแกร่งยามอีกคนใส่แรงไม่ยั้งกระแทกจุดกระสั่นของคนตัวเล็กจนต้องครางเสียงกระเซ้าให้อายอีกคนตลอดเวลา...
"อ้ะ! อ้ะ!..อึก! อืออ..คะ..คุณมาร์ค...ฮึก!"
จู่ๆ ก็รู้สึกคับแน่น ช่องทางข้างหลังทั้งที่มีน้ำรักหล่อลื่นอยู่ตลอด แต่แบมแบมก็ยังรู้สึกจุกและคับแน่นตลอดเวลา ก่อนจะรู้สึกกับสัมผัสแปลกประหลาดที่หน้าท้องแทน น้ำตาหยดเล็กกับแรงจิกลงที่กลุ่มผมของคนกระทำ มาร์คเงยหน้าจากการดูดดึงสร้างรอยรักทับรอยเก่า ก่อนจะตกใจเล็กน้อยที่คนใต้ร่างร้องไห้โฮออกมาและกอดรอบคอตนไว้แน่น
"...เจ็บหรอ..หืม!"
"..ฮึก!..มะ..ไม่.."
แม้จะอยากบอกว่าเจ็บจวนจะใจขาด แต่อย่างไรก็ยังอยากให้คุณมาร์คเสพสมร่างกายตนให้พอใจ เพียงแค่คุณมาร์คมีความสุขกับเขา เท่านี้แบมแบมยอมได้...ยอมทนความเจ็บได้...
"อึก! อือ คุณมาร์ค..."
จุกนมสีสวยทุกลิ้นใหญ่ดูดดึงให้เกิดอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง แบมแบมนิ่วหน้าด้วยความปวดหนึบที่หัวนม หากแต่ไม่ใช่ว่าอีกคนดูดแรงเกินไป แต่อย่างไรก็รู้สึกคั่นหัวนมแปลกๆ เสียงหอบหายใจเหนื่อยอ่อนกับความเปียกชื้นที่เริ่มแฉะขึ้นตามร่างกาย มาร์คยังคงหมกมุ่นอยู่กับร่างกายตรงหน้าโดยไม่ทันสังเกตที่ใบหน้าเล็ก แบมแบมกำลังฝืนร่างกายที่เริ่มไม่ไหวจากในรอบแรกแรงเด็กยังดีพอจะแกล้งคนแก่ได้
หากแต่คราวนี้บทรักที่ร่วมบรรเลงมาหลายชั่วโมงจนฟ้าจะสร่างอีกคราหนึ่ง ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงและแบมแบมเองก็กำลังจะทนไม่ไหว....ไม่รู้เพราะอะไร...ทำให้รู้สึกเพลียได้ขนาดนี้....
"...แบมแบม...ที่รัก..."
เสียงเรียกชื่อพร่ำบอกสถานะคนใต้ร่างเบาๆของมาร์คไม่ได้ทำให้แบมแบมรู้สึกตัวแต่อย่างใด คนตัวเล็กยังคงหลับตาลง ทั้งที่มือสองข้างยังโอบกอดคนเป็นสามีไว้แน่น น้ำตาหยดเล็กไหลออกมาจากหางตาที่ปิดสนิท มาร์คไม่ได้สนใจมากนัก เขาคิดแต่เพียงว่า เมียเด็กคงจะเพลียและหลับลงก่อนซึ่งนั่นก็ปกติทุกครั้งที่ร่วมรักกัน...แต่หากจะเป็นตอนนี้....คนสองร่างที่ร่วมรักกันน่าจะฉนวนใจเสียสักนิดว่าทำไมเล่า...ของเหลวที่เรียกว่าเลือดถึงหยดออกมาจากช่องทางสีสวยนั่นได้....
กลับไปอ่านต่อที่Dek-D เด้ออ
#วันสำคัญ
"อะ..อือ.."
สิ้นคำตอบรับไม่รอช้า มือใหญ่จัดการอุ้มคนตัวเล็กตรงหน้าให้ลอยหวือขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ปากหยักยังคงไร้จูบซุกไซร้ไปทั่วผิวนุ่มจนเกิดเสียงดังจ้าบจ้วง ทันทีที่แผ่นหลังเล็กสัมผัสพื้นเตียง ใบหน้าคนใต้ร่างก็ขึ้นสีเด่นชัดออกมาให้เห็น กางเกงนอนตัวใหญ่ของมาร์คถูกเจ้าตัวจัดการถอดเอง ก่อนจะเผยให้เห็นส่วนสืบทายาทตั้งตระหง่าชี้เข้าหาคนตัวเล็ก แบมแบมทดถอยหลังหนี เพราะทันทีที่ได้เห็นส่วนนั้นชัดเจนเต็มลูกตา ก็เริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาทันที
"กลัวหรอ"
มาร์คเอ่ยถามพร้อมทิ้งตัวคร่อมคนตัวเล็กไว้ ส่วนที่ใหญ่คับแน่นเคลื่อนตัวลงหาผู้เป็นเจ้าของสถานที่สำรวจ แบมแบมมองหน้าอีกคนบนร่างอย่างนึกกังวล ไม่รู้เพราะอะไรทำให้รู้สึกใจหวิวๆขึ้นมา ทั้งที่ทำมาแล้วก็ตั้งหลายครั้งแต่ความรู้สึกครั้งนี้มันแปลกๆ
"อะ..อือ.."
คนตัวเล็กตอบรับเสียงแผ่ว คำตอบนั้นเล่นเอาใจคนอารมณ์พุ่งทยานต้องวกกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ฟันกระต่ายซี่สวยที่ขบเข้ากับริมฝีปากล่าง ทำให้คนแก่อย่างมาร์คกลัวนักว่ามันจะช้ำเอา หากคนตัวเล็กยังไม่อยากจะทำรอบนี้เขาก็จะไม่บังคับเพื่อเป็นการไถ่โทษที่หน้ามืดตามัวไปเมื่อครู่ก่อน คนบนร่างที่คร่อมอยู่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้น มือใหญ่เลื่อนมาลูบหัวคนขี้กังวลใจให้หายกังวลก่อนจะเอื้อนเอ่ยประโยคให้คนตัวเล็กใต้ร่างฟัง...
"นอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งต้องเตรียมตัวอีกนะ"
หน้าผากมนต์ถูกคนเป็นสามีประทัยรอยจูบลง ก่อนมาร์คจะเอ่ยเตือนสติให้คนตัวเล็กนึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้ต้องเตรียมตัวสู่พิธีการสำคัญในชีวิต หากแต่ไม่ใช่กับคนที่รักตรงหน้า ที่ว่างข้างคนตัวเล็กถูกคนที่เคยคร่อมจับจอง มาร์คทิ้งแผ่นหลังกว้างลงข้างแบมแบม ก่อนจะปิดเปลือกตาลงนิ่ง พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะสามารถเรียกแบมแบมได้เต็มปากว่าภรรยา หากแต่ถัดจากพรุ่งนี้ไป...ทุกอย่าง...จะเป็นอย่างไรกัน...นึกไม่ออกเสียจริงๆ...
แต่ยังไม่ทันจะได้คิดไปไกลนัก สัมผัสอ่อนนุ่มก็สร้างความอุ่นชื้นที่ริมฝีปากหยักอีกครั้ง ครันลืมตาขึ้นมองก็ได้สบเข้ากับตากลมเล็กของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียเด็ก ปากอิ่มของแบมแบมกำลังขบเม้มเข้ากับลิ้นอุ่นชื้นของคนตัวสูง ก่อนจะผละออกและพูดประโยคที่มาร์คต้วนไม่คิดว่าจะได้ยินออกมา...
"ผมเป็นของคุณแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดที่มีมอบให้คุณคนเดียว...แบมแบมเป็นของคุณมาร์ค..และจะเป็นตลอดไป..."
คนตัวเล็กย้ายตัวผอมบางจากที่เคยนอนข้างๆ กับลุกขึ้นคร่อมคาบกลางลำตัวคนเป็นสามี มือเล็กทั้งสองข้างจัดแจงถอดสิ่งบดบังร่างกายท่อนล่างให้เปลือยเปล่าตามอีกคน ก่อนจะหันมาสบตาอีกคนแน่น...
"...ผมไม่เคยเป็นของใคร นอกจากคุณคนเดียว และมันก็จะเป็นเช่นนั้น...เชื่อใจผมนะ..."
หน้าผากเล็กก้มต่ำให้ชนเขากับหน้สผากกว้างของคนใต้ร่าง มาร์คยกยิ้มพอใจอย่างไม่รู้ตัวจากคำพูดคำจาที่ดูเหมือนจะเอาอกเอาใจเขาเสียเหลือเกินไหนจะการกระทำที่ดูน่ารักถนัดตาของคนตัวเล็ก ทำให้อดไม่ได้ที่จะกดจูบซ้ำที่ปากคนบนร่าง มือใหญ่เริ่มเคลื่อนตัวบีบครั้นตามแนวราบของสะโพกมนต์ที่ดูจะเริ่มมีเนื้อหนังขึ้นมาอยู่บ้าง ส่วนสืบทายาทจากที่เคยตื่นตัวในคราแรก พออีกคนเปิดทางเชื้อเชิญมันก็ยิ่งจะดันทุรังเข้าไปสำรวจให้ได้เสียตอนนี้ รสจูบที่ร้อนแรงขึ้นของคนชักนำอารมณ์อย่างมาร์ค ทำเอาโดนชักชวนเองไปตามไม่ทัน ลิ้นหนาดูดดึงลิ้นเล็กของแบมแบมปานจะกลืนกิน คราบน้ำลายไหลย้อยตรงมุมปากและการหอบหายใจเหนื่อยอ่อนยามถอนจูบ เพิ่มความเซ็กซี่ให้คนตัวเล็กขึ้นไปเสียถนัดตา
"...จะทำแล้วนะ...ที่รัก..."
"อะ...อือ..."
หัวเล็กของคนบนร่างที่เพิ่งจะหายหอบพยักขึ้นลงแทนคำตอบ ทันทีที่ได้รับคำเชื้อเชิญมาร์คไม่รอช้าอีกต่อไป เค้าดึงรั้งร่างเล็กเข้ารับสัมผัสจากรสจูบที่ร้อนแรงอีกครั้ง ก้นงอนของคนตัวเล็กบนร่างถูกมือใหญ่เคลื่อนมาบีบคลึงจนเกิดรอยแดงอย่างรวดเร็ว ความเผ็ดร้อนของพริกบวกกับความหวานของน้ำผึ้งยังไม่เท่ากับความร้อนแรงปนหวานหยดย้อยกับบทบรรเลงรักครั้งนี้ แบมแบมสมยอมทุกทางแล้ว ไม่ขัดขืนสักนิด ทั้งหมดที่กำบังทำแบมแบมรู้ตัวและเพราะการร่วมรักครั้งนี้เป็นไปด้วยความเต็มใจจากคนทั้งสอง ทำให้มาร์คไม่เกรงใจคนตัวเล็กที่จะยัดใส่ตัวตนเข้ามาเต็มรัก...
"อ้ะ!..อะ..อือ!..อ๊ะ!.."
เสียงครางเล็กครางออกมาทันทีที่ถูกส่วนใหญ่โตเข้ามาสำรวจภายในช่องทางรักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้งที่เขาอยู่ข้างบนแล้วแท้ๆเลย ทำไมคุณมาร์คถึงชำนาญนักจะทำท่าอย่างนี้ก็ได้หรอกหรอ...
มัวแต่คิดให้ใบหน้าร้อนผ่าวกับการกระทำที่คนใต้ร่างมอบให้ แบมแบมยังไม่ทันสังเกตเสียด้วยซ้ำว่าตอนนี้คนตัวหนาไม่ได้ช่วยหรือชักจูงนำทางให้เหมือนคราวที่ร่วมรักกันครั้งก่อน
"อ้ะ!...อือ!...ยะ..หยุดทำไม.."
ก่อนจะครางสุดเสียงและไม่เห็นทีท่าที่จะทำต่อ แบมแบมเอ่ยถ้วงขึ้นถามเมื่อจู่ๆก่อนจะได้สุขสม อารมณ์ก็ต้องหยุดค้างชะงักอีกครั้ง คนใต้ร่างที่ไม่ทำต่อและไม่ถอดถอนแก่นกายออกยังคงตีหน้ามึนจ้องมองอีกคนอย่างมีเลสนัย ก่อนมือใหญ่จะดันอกเล็กให้ขึ้นนั่งตัวตรงบนร่างที่ส่วนกลางยังเชื่อมติดกัน จุกนมสีสวยถูกนิ้วมือที่เคยปาดคราบน้ำตาออกให้บีบนวดคลึงเบาๆให้คนตัวเล็กไม่อารมณ์เสีย ก่อนจะเอ่ยประโยคนุ่มหูให้แบมแบมฟัง...
"...หัดดูหน่อย...ที่รัก..."
นิ้วโป้งใหญ่บีบจุกนมเล็กแรงๆหนึ่งทีเพื่อย้ำเตือนกับพูดที่เอ่ยไปเมื่อครู ทันที่ได้ยินตากลมโตก็เบิกกว้างขึ้นกว่าเก่า แบมมองหน้าผู้พูดด้วยสายตาหงุนงง ตะให้เขาหัดทำอย่างนั้นหรอ...แบมแบมทำไม่ได้...
"...ค่อยๆโยกเบาๆ..."
จังหวะบีบคลึงแก้มก้นเนียนเป็นสัญญาณเตือนให้แบมแบมทำตาม ร่างเล็กจากในคราแรกที่กังวลหน่อยๆ บัดนี้แบมแบมกำลังทำตามที่มาร์คบอกอย่างว่าง่าย สะโพกเล็กโยกไปมาตามจังหวะที่ได้จากสัมผัสที่ก้นงอน ส่วนของร่างกายที่เชื่อมต่อกันของมาร์คกำลังขยายใหญ่จากจังหวะการโยกที่เร็วขึ้นของคนตัวเล็กบนร่าง แรงของเด็กน้อยโยกไปมาอย่างรวดเร็วทำเอาคนแก่อย่างมาร์คเหงื่อตกและอดไม่ได้ที่จะครางเสียงทุ้มเช่นกัน
"อะ..อืม!..แบมแบม!..อ่า!.."
หยาดน้ำรักที่มากมายมหาศาลหลั่งเขาไปในตัวของคนบนร่าง แบมแบมเริ่มหอบจากการโยกจังหวะให้มาร์คได้ปลดปล่อยออกมาทั้งเจ้าตัวเองก็ปลดปล่อยมันออกมาเสียตั้งหลายรอบแล้ว เสียงเตียงดังกระทบกำแพงจากการร่วมรักที่รุนแรงของคนทั้งคู่เป็นสิ่งย้ำเตือนว่าเด็กน้อยของมาร์คต้วนแรงดีขนาดไหน
"อะ..อื้อ! อึก! อืออ!"
แบมแบมครางไม่ได้สัพเมื่อคนใต้ร่างพลิกกลับขึ้นมาอยู่ข้างบนอย่างที่สมควรจะเป็น แผ่นหลังเล็กสัมผัสเข้าพื้นเตียงอีกครั้ง แขนเล็กยกขึ้นโอบรัดลำคอแกร่งยามอีกคนใส่แรงไม่ยั้งกระแทกจุดกระสั่นของคนตัวเล็กจนต้องครางเสียงกระเซ้าให้อายอีกคนตลอดเวลา...
"อ้ะ! อ้ะ!..อึก! อืออ..คะ..คุณมาร์ค...ฮึก!"
จู่ๆ ก็รู้สึกคับแน่น ช่องทางข้างหลังทั้งที่มีน้ำรักหล่อลื่นอยู่ตลอด แต่แบมแบมก็ยังรู้สึกจุกและคับแน่นตลอดเวลา ก่อนจะรู้สึกกับสัมผัสแปลกประหลาดที่หน้าท้องแทน น้ำตาหยดเล็กกับแรงจิกลงที่กลุ่มผมของคนกระทำ มาร์คเงยหน้าจากการดูดดึงสร้างรอยรักทับรอยเก่า ก่อนจะตกใจเล็กน้อยที่คนใต้ร่างร้องไห้โฮออกมาและกอดรอบคอตนไว้แน่น
"...เจ็บหรอ..หืม!"
"..ฮึก!..มะ..ไม่.."
แม้จะอยากบอกว่าเจ็บจวนจะใจขาด แต่อย่างไรก็ยังอยากให้คุณมาร์คเสพสมร่างกายตนให้พอใจ เพียงแค่คุณมาร์คมีความสุขกับเขา เท่านี้แบมแบมยอมได้...ยอมทนความเจ็บได้...
"อึก! อือ คุณมาร์ค..."
จุกนมสีสวยทุกลิ้นใหญ่ดูดดึงให้เกิดอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง แบมแบมนิ่วหน้าด้วยความปวดหนึบที่หัวนม หากแต่ไม่ใช่ว่าอีกคนดูดแรงเกินไป แต่อย่างไรก็รู้สึกคั่นหัวนมแปลกๆ เสียงหอบหายใจเหนื่อยอ่อนกับความเปียกชื้นที่เริ่มแฉะขึ้นตามร่างกาย มาร์คยังคงหมกมุ่นอยู่กับร่างกายตรงหน้าโดยไม่ทันสังเกตที่ใบหน้าเล็ก แบมแบมกำลังฝืนร่างกายที่เริ่มไม่ไหวจากในรอบแรกแรงเด็กยังดีพอจะแกล้งคนแก่ได้
หากแต่คราวนี้บทรักที่ร่วมบรรเลงมาหลายชั่วโมงจนฟ้าจะสร่างอีกคราหนึ่ง ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงและแบมแบมเองก็กำลังจะทนไม่ไหว....ไม่รู้เพราะอะไร...ทำให้รู้สึกเพลียได้ขนาดนี้....
"...แบมแบม...ที่รัก..."
เสียงเรียกชื่อพร่ำบอกสถานะคนใต้ร่างเบาๆของมาร์คไม่ได้ทำให้แบมแบมรู้สึกตัวแต่อย่างใด คนตัวเล็กยังคงหลับตาลง ทั้งที่มือสองข้างยังโอบกอดคนเป็นสามีไว้แน่น น้ำตาหยดเล็กไหลออกมาจากหางตาที่ปิดสนิท มาร์คไม่ได้สนใจมากนัก เขาคิดแต่เพียงว่า เมียเด็กคงจะเพลียและหลับลงก่อนซึ่งนั่นก็ปกติทุกครั้งที่ร่วมรักกัน...แต่หากจะเป็นตอนนี้....คนสองร่างที่ร่วมรักกันน่าจะฉนวนใจเสียสักนิดว่าทำไมเล่า...ของเหลวที่เรียกว่าเลือดถึงหยดออกมาจากช่องทางสีสวยนั่นได้....
กลับไปอ่านต่อที่Dek-D เด้ออ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น